DUA
Rabbim acı yarattığın kuluna
Tüm insanlık gitsin doğru yoluna
Halden bilmez helal yemez namerdin
Muhtaç etme parasına puluna.
Esirgeyen bağışlayan ey Rabbim
Sevgin ile dolup taşar bu kalbim
Sana tapıp sana secde ederim
Çünkü sensin şifa sunan tabibim.
Seninledir bu insanlık bu ümmet
Hak yolunda kurmuşsun sen hükümet
Gönlümüzün ilacı hep sendedir
Kâlplerdesin şefâatçi MUHAMMET!
Şu gönlümüz Hak aşkıyla nehirdir
Şeytan ise aşımıza zehirdir
Yetim hakkı helal haram bilelim
Bugün dünya yarın ise ahirdir
Yüreğinden at kibiri yak kini
İçerinden sök şeytanı dök cini
Rabbimizin yarattığı kullara
Yol gösteren Müslümanlık hak dini.
Abdullah Atay
SANA DÖNÜYORUM
Dilimden düşmeyen adın duamla
Gönlümde büyüyen kutsal sevdamla
Dostlarla yaptığım son bir vedamla
Sana dönüyorum yüce Yaradan.
Zenginlik şan şöhret yazık ki yalan.
Servetim varlığım ecelle talan
Ölümmüş sonunda tecelli olan
Sana dönüyorum yüce Yaradan.
Köşkler hanlar değil,son taht musalla
Dostların omzunda dört kollu salla
Göklere yükselen dua selayla
Sana dönüyorum yüce Yaradan.
Onca kürküm varken kaldım kefenle
Günahkar bir kulum bin bir nedenle
Ruhumdan ayrılmış soluk bedenle
Sana dönüyorum yüce Yaradan.
Karşında suçluyum kızaran yüzle
Şefaat dilerim yalvaran sözle
Bir senin bildiğin ruhumda gizle
Huzuruna geldim yüce Yaradan.
Abdullah Atay
www.mudurnuhaber.com
Ç A N A K K A L E
Çocuk Şiiri
Yıl bin dokuz yüz on beş
Yurdun dört yanı ateş
Ölümüne savaştı
Baba oğul ve kardeş.
Doldurdular ön safı
Dilde şehitlik lafı
Günlük çıkan tayını
Tek bir üzüm hoşafı.
Conkbayır Gelibolu
Orda şehitler dolu
Yedi düvel gelse de
Verilmez Anadolu.
Hiç gelir miydi akla
Mermi iki yüz on beş okka
Yiğit Seyit onbaşı
Kaldırıverdi o dakka.
O mermi vurdu tokat
Düşmanda bitti takat
Yurduma göz dikenin
Bilin ki aklı sakat.
İngiliz Anzak Yunan
Çanakkalede duman
Sonları hüsran olur
Bizden esaret uman.
Gül zamansız açılmaz
Kader ise kaçılmaz
Tüm dünya şunu bilsin
ÇANAKKALE GEÇİLMEZ.
Çanakkale anıtı
Kahramanlık kanıtı
Yurda giren düşmana
Ordum verdi yanıtı.
Tekrar yazdık Lozanı
Kestirmedik ezanı
Yüce Atam affetmez
Mazlum yoksul ezeni.
Şehit kanıyla sulu
Vatanın sağı solu
YURTTA SULH CİHANDA SULH
Türklerin ana yolu.
Abdullah ATAY
S A D I K E FE N D İ
Öyle anlayışlıydı ki Sadık Efendi
Yedi aylıkken doğdu
Fazla yük olmamak için anasına.
Öyle yardım severdi ki Sadık Efendi
Dünyanın en ağır yükünü yüklendi hep
Acıdığı için yaşlı dünyasına.
Tüm dostlarını da taşıdı yüreğinde
Adı gibi sadık kalarak dostluğuna.
Öyle ince öyle hassastı ki Sadık Efendi
İnce hastalığa tutulup
Bir deri bir kemiğe döndü sonunda
Bu yüzden fazla da yük olmadı dostlarına
Sonsuzluğa giden son yolculuğunda.
Abdullah Atay