Osmanlı Tarihinde Nallıhan

Osmanlı Tarihinde Nallıhan

Nallıhan hakkında Osmanlı dönemi tarihini araştırmak için arşivlerde; tahrir defterleri, vakıf kayıtları, şeriye sicilleri ve Ankara Vilayeti Salnameleri gibi belgeler bulunmaktadır.

Nallıhan’la ilgili Osmanlı arşivinden günümüze ulaşan en eski yazılı belgeler tahrir defterleridir. Bu defterlerin 1487, 1521 ve 1530 yılına ait olanları Hüdavendigar (*) Tahrir Defteri adıyla Başbakanlık Devlet Arşivleri Genel Müdürlüğündedir. Tahrir defterlerinin sonuncusu olan 1572 tarihli 68 no’lu Bursa Mufassal Tahrir Defteri ise Tapu Kadastro Genel Müdürlüğü Kuyud-i Kadime (Esi Kayıtlar) Arşivindedir. Vakıflar Genel Müdürlüğü Arşivinde ise 1613 tarihli 585 no’lu defterde Nasuhpaşa Vakfiyesi kaydı vardır. Bu belgeler incelendiğinde görülecektir ki;

Nallıhan, Nasuh Paşa Kocahan’ı yaptırmadan öncede var ama bugünkü yerinde değil de, büyük olasılıkla Kayapınar Çiftliği yakınındaki şehir kalıntılarının olduğu yerdedir. Bu olasılığa Ankara Vilayeti Salnameleri ve ansiklopediler de yer veriyor. Kocahan’ın yapımıyla bugünkü yerine bir göç olduğuna kesin gözüyle bakılabilir. (Nallıhan’ın Tarihçesi’ne bakınız.)

Başbakanlık Devlet Arşivleri Genel Müdürlüğü Arşivinde NALLIHAN

1487 yılına ait Bursa Sancağı Tahrir Defterinin 290 ve 319 arasındaki sayfalarından anlaşıldığına göre, Nallıhan Kasabasının merkez olduğu Karahisar-ı Nallı nahiyesi, karye (köy) statüsündeki 50 yerleşim yerinden oluşuyor ve nahiyenin tamamında toplam 832 ev ve 221mücerred (bekar) vergi mükellefi bulunuyordu.

1487 tarihli Bursa Tahrir defterinde Karahisar-ı Nallı Nahiyesine bağlı görünen köyler:(1)

1487 de Karahisar-ı Nallı Nahiyesine bağlı köyler

Acısu Kavacık
Akçabayır Kayalar
Aksu Keçilü
Belenalan Kendere
Beydili Kethüda
Çayır Kızılcaviran
Çeği Kızılkuyu
Davudoğlan Kızılöz
Depe Kozca
Ebce Körpeler
Erücek Kuruca
Eymür Miçan
Gazi Mikail
Gölcük Ormenos
Günşah Osman
Harami Oyumağacı
Hisarcık Ozan
İshaklar Sarukaya
İslamözü Sobran
Kafiralanı Sofular
Kara Soku
Karacapınar Sorka
Karadepe Sürümlü
Karakozan Ulu
Karaköy Yemre

1521 yılına ait Bursa Sancağı Tahrir defterinin 171 ve 209 arasındaki sayfalarından anlaşıldığına göre, Nallıhan kasabasının merkez olduğu Karahisar-ı Nallı Nahiyesi, karye (köy) statüsündeki 49 yerleşim yerinden oluşuyor ve nahiyenin tamamında toplam 970 ev ve 627 mücerred (bekar) vergi mükellefi bulunuyordu. Bu rakamlara göre nahiyenin tamamında yaklaşık 5 500 kişi yaşamaktaydı. Önceki sayımla (1487) karşılaştırıldığında Karahisar-ı Nallı Nahiyesi nüfusunun 34 yıl sonra % 25 oranında arttığı görülüyor. Bu deftere göre nahiyenin tamamı Müslüman olarak kayıtlıdır.

1521 tarihli Bursa Tahrir Defterinde Karahisar-ı Nallı Nahiyesine bağlı görünen köyler bir eksiğiyle Sorka adlı köy hariç 1487 yılındakilerle aynı.” (2)

1530 tarihli 166 Numaralı Muhasebe-i Vilayet-i Anadolu Defteri’nde Hüdavendigar Vilayetine bağlı Karahisar-ı Na’llu Nahiyesine 53 köy ve 5 mezranın bağlı olduğunu görüyoruz. Aşağıdaki tabloda da görüleceği üzere köy sayısında ve köy isimlerinde bazı farklılıklar var.(3)

1530 da Karahisar-ı Nallı Nahiyesine bağlı köyler

KÖYLER Kavacık
Acıca Kendere
Acısu Kethüda
Akçabayır Kızılcaviran
Akkaya Kızılkuyu
Aksu Kızılöz
Ayagü Kovacık
Belenalan Kozca
Beydili Körpeler
Çay / Çayır Mikail
Çeği Ormenos
Çive Osman
Dar Oyumağaç
Davudoğlanı Ozan
Depe Saçak
Dutağacı (Eyyübağacı) Sarukaya
Erücek Sobran
Gazi Sofular
Gençlü Soku
Gevanşe Sorka
Gölcük Sürümlü
Günşah Ulu
Harami Yemre
Hisarcık  
İshaklar MEZRALAR
Kabalar Aslıhan
Kafiralanı Kayabükü
Kara Sulucayer
Karadepe Yusuf bin Gündüz
Karahavran
Karaköy

Tapu Kadostro Genel Müdürlüğü Kuyud-i Kadime Arşivinde NALLIHAN

h.981/m.1572 tarihli 68 nolu Mufassal-ı Liva-i Hüdavendigar Tahrir Defterinin başından, 114. sayfaya kadar Nahiye-i Sivrihisar, 185. sayfaya kadar Nahiye-i Beğpazarı, 186. sayfadan kitabın sonuna yani  245. sayfaya kadar da Nahiye-i Karahisar-ı Na’llu yer almaktadır.

Nahiye-i Karahisar-ı Na’llu 3 mahalleden oluşur, zeamet türü vergi öder.

Nahiye-i KARA HİSAR-I NA’LLU(4)

Karye (köy) 144
Mezra 17
Nehir 3
Çiftlik 9
Cemaat 1 (106 neferlik, aydın kişi topluluğu)
Şehir 1
Mahalle 3

3 Mahalle ve nüfus dağılımları:

Mahalle-i Cami-i Şerif  (nüfusu 48)

Nefer(**) (vergiye tabi kişi) 20
Hane (5 nüfuslu aile) 5
Mücerred (bekar) 13
Ehl-i berat (5 nüfuslu devlet görevlisi) 2

Mahalle-i Mescid-i Hüseyinler (nüfusu 49)

Nefer 17
Hane 8
Mücerred 9

Mahalle-i Yakuplar (nüfusu 81)

Nefer 29
Hane 12
Mücerred 16
Ehl-i berat 1

Yetişen ürünler

Buğday 60 kile
Arpa 20 kile
Mahlut (Karışık) 20 kile

Üzüm, Bal , Meyve, Soğan, Pirinç.
2 tane de değirmen vardır.

h.981/m.1572 Tarihli 68 Nolu Mufassal Tahrir Defterindeki Kayıtlara Göre
Hüdavendigar Vilayeti KARAHİSAR-I NEALLU Nahiyesine Bağlı Köy ve Mezralar
(5)

Abdiler Düdükçükaşı Kavacık Şahinoğlu
Acıca Eğri Kayadibi Şumlular
Acısu Emre Kendere / Cendere Tekfurlar / Tekirler
Ağıllıca Enginler Kethüda Timuroğlanları
Ahi Erücek Kızılca Turfalar / Turkallar
Ahmedler Eymür Kızılcaviran Tuzakçı
Akçabayır Eyneler Kızılkuyu Tüysüzler
Aksu Gazi Kızılöz Ulardı
Akyaka Gencelü Mezra Kiçibeğler Ulu
Alan Gölcük Kozcular/ Kovancılar Uzun-belen
Alibeğ Gülüyaka Kozlu Ümmidler
Alpiler Güneyyaka Kozyaka Vakıf
Arapköseler / İzzetkös Günşah Köseler Viranlu
Arkudca Günviran Kulfallar Yakaderecik
Aruklar Hacı Kasım Kuruca Yeganlar
Aslıhanlar Hacı Yakuplar Kuzca Yenice
Aydıncıklar Haliloğlu Kuzyaka Yerme
Aydoğmuş Harami Küçük Oyumağaç
Bağluca Hasbeğiler Küçük Sarılar
Bahşayişler Haydarlar Küçükler
Balcılar Hisarcık Malkoç
Ballıcaklar Hisaryakası Mikail
Bayezidler Hocaoğlu Sekisi Ormenos
Beğdili İbrahim Fakihler Ortaviran
Belenalan İnebeği Osman
Büğrüce İsa Kethüdalar Oyumağaç
Büyük Mikail İsaoğlu Ozan
Cihanşahlar İshaklar Saçak
Cülahlar/Cullahlar İshakşıhlar Sakızcık
Çaldibi İslamözü Sarıyar
Çayır İsrailler Sarukaya
Çeği İsrailler / Asma Seydi Ahmedler
Çıkrıközü Kabalar Sobran
Çora Kafiralanı Sofılar
Dar/Körpeler Kara Sofular
Davutoğlanı Kara Depe Soku
Demürciler Kara Horan Solaklar
Depe Karacalar Sorka
Depe Mezra Karacapınar/ Karacasu Sülüklü
Dinek Sekisi / Dink Se Karaköy Sürmelü
Doğancıoğlu Karalular Şaban Fakih
Doğanoğlu Karyağdı Şadiler

1530 yılına ait Tahrir Defteri ile 1572 yılına ait 68 nolu Mufassal Tahrir Defteri ve h.1311/1893 tarihli salnamedeki köy adlarını bugünkülerle karşılaştırdığımızda kimileri çizelgede de görüleceği gibi bugünkülerle aynen çakışmaktadır. Bazı köy adları sanki Bizans’tan kalma gibi. Bazıları da çeviriden kaynaklanan nedenlerle bugünkülerle benzeşmiyor gibi görünse de, hece veya harf eksiği ya da fazlasıyla benzeyenlerde çok. Bazıları o yüzyıldan günümüze kadar isim değiştirmiş, bazıları ise doğal afetler ve göçler nedeniyle haritadan silinmiş olabilir. 1572 yılında göze çarpan köy ve mezra sayısının çokluğu ise 1530 yılında eksik yazımdan ya da mezraların yazılmayışından kaynaklanabilir.

Vakıflar Genel Müdürlüğü Vakıf Kayıtlar Arşivinde NALLIHAN

NASUHPAŞA VAKFI

Nasuh Paşa’nın Halep’ten dönerken Nallıhan’da yaptırdığı yapıları vakfettiğine ilişkin, Vakıflar Genel Müdürlüğü Vakıf Kayıtlar Arşivinde bulunan h. 1022 / m. 1613  tarihli 585 nolu defterin 42. sayfa 45. sırasında kayıtlı bulunan Nasuhpaşa Vakfına ait vakfiyenin özeti:

“Bursa Sancağı’na bağlı Karahisar Neallu Kazası’nda, Nallı Boğazı’nda Ulaşlar Köyü arazisinden ayrılan arsa üzerinde, yapımı h.1015/m.1595’te biten, han, hamam, cami ve mektebin vakfedilmesi için Nasuh Paşa, h.1022/m.1613’de Anakara Valisi Mustafa Paşayı görevlendirir. O da Tatar Ali Çavuşu mütevelli tayin eder ve binaların vakfedildiğini mahkemede doğrular.” (6)

Yukarıdaki alıntının  Türkçe tercümesi  Vakıf Kayıtlar Arşivinde bulunan 2221 nolu defterin 160 s. 146. sırasındadır.

“Nasuh Paşanın bu hizmetlerine karşı padişah tarafından; Sobran, Hocaoğlu Sekisi, Dinek Sekisi, Karadepe, Kızılcaviran, Düdükçübaşı, Aslıhanlar ve Kiçibeğler köyleriyle bazı çiftliklerin gelirinin, bir kısmı vakfın yaşaması için bir kısmı da kendisine verilmiştir.” (7)

ANKARA VİLAYETİ SALNAMELERİ ‘nde NALLIHAN

Ayrıca, Osmanlı dönemine ait Ankara Vilayeti Salnamelerinde de Nallıhan’daki idari yapılanmayı, Nallıhan’ın tarihini, coğrafyasını ve ekonomisini izleme olanağı buluyoruz. (Bu konularda daha ayrıntılı bilgi edinmek için Mesut Şener’in NALLIHAN kitabına bakabilirsiniz.)
(*) Hüdavendigar Vilayeti: Osmanlı Döneminde Bursa, Bilecik, Kütahya, Balıkesir illerini içine alan ve merkezi Bursa olan vilayet.
(1) Belgelerle Nallıhan s.6, Devlet Arşivleri Gn. Md.lüğü  Hazar Reklam 2010
“Tahrir Defterleri, Osmanlı yönetimi tarafından 15. ve 18. yüzyılları arasında vergilerin sağlıklı toplanabilmesi ve devlete karşı olan yükümlülüklerin takip edilebilmesi için  tutulmuş sayım defterleridir. Osmanlı Devleti, bu defterlere, vergi mükellefi kişileri, gelir getiren  menkul ve gayri menkulleri, vakıf mallarını, vergiden muaf olanları ayrıntılarıyla kaydediyordu. Bu defterler 30-40 yılda bir yenileniyor ve güncelleniyordu. Verdikleri bilgiler açısından Tahrir Defterleri, bir çeşit  nüfus sayımı defteri de kabul edilebilir.” Aynı kitap
(2) Belgelerle Nallıhan s.8, Devlet Arşivleri Gn. Md.lüğü  Hazar Reklam 2010
(3) Devlet Arşivleri Gn. Md.lüğü 166 Numaralı Muhasebe-i Vilayet-i Anadolu Defteri s.89-112
(4)  h.981/1572 Tarihli 68 nolu Mufasal Tahrir Defteri, Tapu Kadostro Gn.Md.lüğü arşivi
Köy isimleri dışındaki çeviriyi, anılan Gn. Md.lük çalışanı Orhan Özdil yapmıştır.
(**) Nüfusa neferler dahil edilmez. Nüfusu hesaplamak için, hane ve ehl-i berat sayıları 5′ le çarpılarak mücerretle   (bekarlarla) toplanır.
(5) Burada Köy ve Mezra isimleri -Ö.L.Barkan’ın -Hüdavendigar Livası Tahrir Defterleri  TTK  Ankara  1988-   kitabından alınmış ve afabetik sıraya konmuştur.
(6)  Vakıflar Gn. Md.lüğü Arşivi h.1022 Tarihli 585 Nolu Defter
(7) Ömer Lütfi Barkan  Hüdavendigar Livası Tahrir Defterleri  s.636 TTK  Ankara 1988

 

KAYNAK:  MESUT ŞENER   www.mesutsener.com.tr

www.mudurnuhaber.com

 

Mesut ŞENER Mudurnu Haber de

    MESUT ŞENER

1946 yılında Ankara’nın Nallıhan ilçesinin Nallıdere Köyü’nde doğdu. Çiftçilikle uğraşan ailenin üç erkek çocuğundan en küçükleri. İlkokulu köyünde, ortaokulu Nallıhan’da, liseyi İstanbul Haydarpaşa Lisesinde okudu. 1964 yılında Nallıhan’ın Belenören Köyü’nde beş ay vekil öğretmenliği yaptı.

1969’da Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Antropoloji Bölümünü bitirdi. Askerliğini yedeksubay olarak Urfa’da yaptı. Bir yıl çiftçilikle uğraştıktan sonra İş ve İşçi Bulma Kurumunda memuriyete girdi.

1974 yılında TRT’ye geçip Ankara Televizyonunda yirmi yıl kurgucu olarak çalıştı. 1994’ten itibaren on beş yıl bilgi yarışması programı yapıp yönetti.

1968 yılında ODTÜ Keban Kurtarma projesinde görev aldı, araştırması ODTÜ’ce yayınlandı.

Nallıhan hakkında yazdığı NALLIHAN adlı kitabının ilk baskısı 1998, ikinci baskısı 2001 yılında yayınlandı.

Nallıhan hakkında 2006 yılında çektiği Nallıhan’ı tanıtıcı belgesel TRT televizyonu kanallarında gösterildi.

Nallıhan hakkında yazdığı makaleler Nallıhan Vakfı Yıllıklarında yayınlandı.

Yayın hayatına yaptığı katkılardan dolayı sürekli Sarı Basın Kartı sahibi.

Evli, iki çocuğu var.

…………………………………………………………………………………………………………………………………

Nallıhan kitabı yazarı Mesut Şener’in

“Mudurnu’ya komşu ilçe Nallıhan” adlı yazısı

Mudurnu’ya komşu ilçe NALLIHAN

Bir zamanlar pirinci ve tiftiği ile ünlü iken günümüzde ise domatesi ve ipek iğne oyaları ile ün salan Nallıhan, Karadeniz Bölgesinin Batı Karadeniz Bölümünde yer alır. Çok yakınından geçip Sakarya Nehrine dökülen Nallı Çayı vadisinde, doğu ve kuzeyi yüksek dağlarla çevrili çukur bir alanda kurulmuştur. İlçe merkezinin deniz seviyesinden yüksekliği 625 m, yüzölçümü 1978 km² dir.

2 beldesi ve 75 köyü olan Nallıhan Ankara’nın en uzaktaki ilçesidir. Ankara-Eskişehir-Bolu üçgeninin ortasında kalan Nallıhan; Ankara’ya 160 km, Bolu’ya 100 km, Eskişehir’e 130 km uzaklıktadır.

Ankara’yı İstanbul’a bağlayan ipek yolu üzerinde yer alan Taraklı-Göynük-Mudurnu-Nallıhan-Beypazarı-Ayaş gibi tarihi ilçeler son yıllarda kendilerini tanıtmaya, turizm pastasından pay almaya çalışmaktadırlar. Beypazarı bunu başardı, sıra diğerlerinde. Nallıhan’da bunlardan biri.

Nallıhan;

Dünyaca ünlü halk ozanımız Yunus Emre’nin hocası Taptuk Emre’nin yaşadığı topraklardır.

Yunus’un hocası Taptuk Emre’nin türbesi bu ilçededir.

Nallıhan;

Ülkemizde ilk hidroelektrik santralinin (Sarıyar Barajı) yapıldığı yerdir.

Nallıhan;

Ankara Tiftik keçisinin bir zamanlar en çok yetiştirildiği ve keçilerin en iyi elyaf verdiği yerdir.

Nallıhan;

Türkiye’de iğne oyaların ipek böceği kozasından elde edilen iple yapıldığı yerlerin başında gelmektedir. İpek iğne oyaları ile ünü her geçen gün artmaktadır.

Nallıhan;

Tarımsal üretimde çeltiğin yerini alan “domates”le de İstanbul pazarında ünlenmektedir.

Nallıhan;

Orman içi köylerinde başlayan döviz getirici yaban domuzu avcılığı ve yaban koyunu koruma sahası ile de ilgi çekmekte, yayla turizmine kucak açmaktadır.

Nallıhan’da;

İçinde Kara leyleğin de olduğu 168 kuş türünün yaşadığı Nallıhan Kuş Cenneti Milli Parkı görülmeye değer yerlerin başında gelmektedir.

Adını ilçeye veren tarihi Kocahan, yaşları iki bin yıl olduğu sanılan ardıç ağaçlarıyla kaplı Hoşebe dinlenme alanı ve Uyuz Suyu Şelalesi diğer görülmesi gereken yerlerdir.

 Mesut ŞENER   Mudurnu HABER  Ankara

www.mesutsener.com.tr   www.mudurnuhaber.com