RAMAZAN MANİLERİ (2)
Ramazanın on biri
Kibir içimin kiri
Helalim beri gelsin
Haramsa dursun geri
Ramazanın on dördü
Sofralar bolluk gördü
Ekmeğin bölüşenler
Rabbin yoluna erdi.
Ramazanın on beşi
Yaktım sahur ateşi
Muhallebi yer iken
Ne yazık kırdım dişi.
Davulcu Davut geliyor
Güzel mani biliyor
Bahşişi bol ver’nce
Eli yüzü gülüyor.
Ramazan on sekizde
Sohbetli ikram bizde
Baklava severseniz
İftara gelin sizde.
Ramazanda top patlar
On dokuz oldu iftar
Cömert ol sen sevgide
Sevgi verdikçe artar.
Ramazan oldu yirmi
Hak kulu hiç hak yer mi
Mağdur olan mazlumlar
Hakkın helal eder mi.
Haber saldım muhtara
Mutlak gelsin iftara
Etli sütü aş ile
Doysun yoksul fukara.
Beyimin adı Asım
Boşaldı azık tasım
Bahşişi bol verirsen
Oluruz senle hısım.
Beyimin adı Kazım
Sana geçer her nazım
Ramazan hörmetine
Bana bir yüzlük lazım.
Çağdaşlık bir yarıştır
Çok yeme az atıştır
Ramazanda boş durma
Küskünleri barıştır.
Bak gelince ramazan
Okunur yanık ezan
Hayır hasenat ile
Yoksulun gönlün kazan.
Doğru söze ne denir
İftarda hurma yenir.
Oruç namaz olmazsa
Bereketler tükenir.
Kaçan fırsat tutulmaz
Haram lokma yutulmaz
Ramazanda olsa da
Güzeller unutulmaz.
Hoca kavuklu olur
Pilav tavuklu olur
İşmar eden o güzel
Benim yavuklu olur.
Sahura er kalkmışım
Davulumu çalmışım
Yardan buse kaparak
Bahşişimi almışım.
Tereyağ cızır cızır
Sahura aşım hazır
Yaşam bir başka güzel
Abdullah Atay
www.mudurnuhaber.com